۱۳۸۹ مهر ۲۷, سه‌شنبه

داستان آزادی(البته استادیوم آزادی)

خلاصه سفر یک روزه دانشجویان طرح 4 دکتر رییسی بدین شرح بود:ساعت 12-9 بازدید سایت پروژه واقع در محله اقدسیه تهران و سپس از ساعت 5-1 برنامه بازدید مجموعه ورزشی آزادی.(سالن چند منظوره و حتی الامکان سالن استخر مجموعه)
خب ما حدود ساعت 9 صبح ضلع جنوبی پارک نیاوران منتظر دوستان بودیم که بیان دیگه.استاد هم یکم دیر تشریف آوردند(البته مشغول هماهنگی بازدید بودند) ساعت حدود 10 بود که یه مزدا 323 نو نو،نوهاااا... جلو ما ایستاد که از قضا استاد بودند.بعد از یکم مقدمات رفتیم سر اصل مطلب و صحبتی راجع به سایت شد که از قرار زیر بود:

1- مساله نیروهای سایت و دید.
2- نحوه جایگذاری حجم در سایت.

نیروها و دید:
- بدنه تجاری ضلع شرقی سایت و موقعیت مناست بصری.
- رشته کوه های شمالی تهران که از سایت دید بسیار مناسبی دارد و می تواند یکی از عناصر حایز اهمیت در روند طراحی باشد.
- توجه به ساختمان مجمع تشخیص در ضلع شمال غربی سایت و مسایل امنیتی و محدودیت های خاص آن که خود می تواند به عنوان یک تجربه طراحی و آشنایی با موانع پیرامون سایت حایز اهمیت باشند.
- احترام به دید همسایگان سایت به کوه های شمیران و فضای مثبت پارک نیاوران.
- توجه به دید پنجم در پروژه بدلیل شیب طبیعی زمین در منطقه که از پارک نیاوران و شمال سایت تا حدودی قابل رویت است.

نحوه جاگذاری فرم:
استاد سه نوع برخورد را مطرح کردند که تضاد ، تقابل و تجانس باشد.
دید اوّل:حجم مجموعه به صورت کامل روی سطح زمین باشد که ارتفاع زیادی خواهد گرفت.نکته ای که در این دید مطرح است.
شاید تا حدی بی احترامی (دوباره) به همسایگان باشد.(البته این موضوع بازهم در اختیار طراح است و در جایگاه خود محترم.)
دید دوم: حجم به صورت نیمی داخل زمین و نیمی بالای زمین باشد تا کار را به سمت ارگانیک شدن جهت دهی کرد.
دید سوم: درصد زیادی از حجم یا تمام آن به زیر زمین برده شود که خود داستان ها دارد. مساله سنگینی سازه سقف زیر زمین و بارهای زنده وارده مطرح خواهد بود و دیگر فضای وسیع خالی در سایت(در حالتی که کل حجم به زیر برده شود) که شاید نیازمند کارمضاعف باشد.

بعد از راهنمایی های استاد ایشان لطف کردند و ما را یک کیک شوکولاتی خوب میهمان کردند که از طرف همه میگم دستتون درد نکنه جناب دکتر خوشمزه بود.

سپس سری به بخشی از دنیای کتاب زدیم در مجاورت سایت.
ساعت 1 جلو درب ورودی مجموعه بودیم البته من خیانت کردم ناهار خوردم بعد رفتم.
بعد از هماهنگی های لازم وارد مجموعه شدیم.کمی شیطنت کردیم دور همی با دوستان و عکس یادگاری گرفتیم.

برنامه بازدبد به سه قسمت تقسیم می شد سالن چند منظوره ، استادیوم 100 هزار نفری و سالن شنا:

سالن چند منظوره:
در اصل این سالن و سالن استخر طرح آماده ای بود که توسط استاد فرماییان از گروه طراح S.O.M خریداری شده بود .
کل ساختمان روی چهار ستون بنا شده است که دهانه ای به طول زمین+جایگاه را بدون عنصر مزاحم در دید پوشش داده است که این مساله به نوبه خود جالب است.
- بحث دیگر ارتفاع خرپاها بود که در جایی به 8 متر هم می رسید.
- بتنی بودم خرپاها که بر خلاف تصور عامه که خرپاها معمولا به صورت فلزی هستند در این کار به صورت پیش ساخته از خارج سایت به محل آورده شده اند.
- نکته دیگر کنسول کردن مقدار جالب توجهی از سقف که از دور خود نمایی می کند.
- دورتا دور سالن با شیشه پوشانده شده که نقدی بر این موضوع وارد است و آن مساله نور مستقیم مزاحم در بعضی فصول سال است شاید دلیل موقعیت جغرافیایی مکزیک باشد چون پروژه برای آنجا طراحی شده.راه حل جالب هم تعبیه پرده هایی زیبا برای این مشکل است.

استادیوم 100 هزار نفری:
در توصیف این قسمت از سفر یکروزه ما واژه fun کافی است خیلی کیف کردیم کلی عکس با زمین و نیمکت و پیست دو میدانی و همه چیز گرفتیم.
نکته معماری این بخش هم همان طور که احتمالا همه می دانند سازه خاکی گرادَن هاست که به دلیل محدودیت زمانی طراح نتوانسته سازه ای پیچیده طراحی کند.
طراح که استاد فرماییان باشند این استادیوم را با حد اقل ایده آل ها طراحی کرده اند اینطور که پیداست.حتی ایشان در جایی مطرح کرده اند که قصد داشتند از رنگ در این اثر استفاده کنند که وقت نشد[نقل از جناب دکتر]

سالن استخر:
سیستم سازه ای این سالن کاملا شبیه همان سالن چند منظوره است که قبلا صحبت شد.
ولی واقعا چه لذتی دارد نشستن در جایگاه و تماشای افراد در حال شنا.آرامش
در آخر امیدوارم متن مفید واقع شود و از دکتر تشکر ویژه برای این دلسوزی که نسبت به کلاس داشتند.
از دوستان تشکر می کنم اوقات خوشی بود از کام گرفتن هوا در کنارتون لذت بردم.